16 Aralık 2010 Perşembe

Heyecan Yaptım.

Bugün bir arkadaşım ayaküstü bloğunu gördüm dedi bana. Geleneksel blog muhabbeti yaptığımız arkadaşların dışında olduğu için farklı bir muhabbet geçti aramızda. Kendisi şu an bunu okuyorsa sevgilerimi iletiyorum. Böyle birşey ilk defa başıma geliyor, neden oldu bilmem. Gerçek bir özet halinde muhabbeti yazayım;


+Bloğunu gördüm

-Aa gerçekten mi? Okudun mu ? Neyi okudun? Beğendin mi ?

Devamıda var tabi ama asıl konu benim burda gösterdiğim reaksiyon. Ne oluyor bana yahu. Bu nasıl bir soru bombardımanıdır. Dur bi nefes al, teker teker sor.

Beğenilme, popüler olma kaygım yok buraya yazarken. Hatta bazen buraya yazdıklarımın birileri tarafından okunduğunu bile unutuyorum ta ki yayınlanıp sitede yerini alana kadar. Ama şunu itiraf etmem gerekir ki;

+Madem bir amacın yok, neden sadece word belgesine yazıp kaydetmiyorsun?

Sorusuna cevap tam olarak bu işte. Son 5 senelik klasörlerimi gezdiğim zaman o kadar çok word dosyası var ki. Sadece ben biliyorum, hatta bir çoğunu unutmuşum bile,silinmemiş kaybolmamış olanlara göz gezdirdiğimde anlıyorum. Yazdıklarımla ilgili hiçbir geridönüş yok bana. Anlamsız 0 ve 1 ler saklıyorum sadece.

Şimdi ne kadar anlamsız olursa olsun, paylaştığım 0-1 ler birilerine ulaşıyor, yorum alıyor, zaman zaman bana yol gösteriyor, zaman zaman yeni birşeyler öğretiyor.

Bu yüzden bir kişi daha bana bloğunu gördüm, okudum dediğinde meraklanıyor, heycanlanıyorum. Acaba bana öğretebilecekleri neler? Ne eleştiri yapacak? Ona göre yanlışım ne? Hepsine herzaman açığım. Böyle de olmalı zaten ki günümüze anlam katalım. 

Unutulmaması gereken birşey var ki, kime ne söylersek söyleyelim saygı duvalarını dikkatli örmeliyiz. Saygı olduktan sonra, saatlerce konuşurum karşımdakiyle, ne kadar sert eleştirirse eleştirsin..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder