Aşkın Metafiziği | Arthur Schopenhauer

“… İşte bu, yaşama iradesidir; yani hayatın ve hayatın devamlılığının şiddetle talep ettiği şeydir. Bu şey, bu nedenle, ölümden etkilenmez ve kesin, kati, hedefin saptırılamaz olan şeydir. Ama ne var ki, andaki, şimdideki bu var olma halini, daha iyi bir duruma da taşıyamaz: Dolayısıyla (onun için) hayat denince, bu, bireylerin sürekli acı çekmeleri ve hep ölmeleri onun bakımından kesin ve değişmez bir durumdur. Onu bu durumdan kurtarmak için yaşama iradesinin olumsuzlanması hakkı bizde saklıdır; bu olumsuzlama yoluyla bireysel irade, kendini türün soyundan koparır ve türün içindeki o varoluşunu terk eder…”

Arthur Schopenhauer, Aşkın Metafiziği, Sh.73, Bordo Siyah Yayınevi, Eylül 2011

http://unpex.wordpress.com/2012/09/23/askin-metafizigi-arthur-schopenhauer/

Ne gerek Vardı şimdi?

                       Değişiklik iyidir çoğu zaman. Blogger'ı wordpress ' e aktardım, çok düzgün gözükmesede, yazdıklarım orada da olsun istedim.  Bakalım beyaz, siyah devam edebilecek miyim bundan sonra yoluma..

Saygılar, sevgiler..

Bırakıyorum, akışına..

            Karanlık. Sadece sesler geliyor yakınlardan. Dalga sesleri. Deniz kenarında olmalıyım ama aşağıdan geliyor sesler. Zorluyorum, açamıyorum; sanki göz kapaklarıma tutkal sürülmüş. Rüzgar içimden geçmeye çalışıyor, şiddetli epey. Yosun kokusu geliyor burnuma, kayalıklar olmalı yakınlarda.

This Part of My Life.. | Hayatımın Bu Bölümü..

            The Pursuit of Happyness (Umudunu Kaybetme) ’ı izleyenler hatırlayacaklardır:

İstanbul | Hasret

                Güneş her gün bir kez daha batıyor penceremin önünden. Ben hiç doğduğunu görmüyorum günün..

                Sonradan fark ediyorum, hiç düşünmeden yerleştiğim odanın tek kanat penceresi batıya bakıyor ve ne zaman dışarı baksam ben hep sana bakıyorum İstanbul..

Supernatural | S07E11

Supernatural(7x11)’dan geliyor:

Frank Devereaux (Kevin McNally) ’dan Dean’e nutuk: (Kevin McNally’nin güzel sesinden tabi..)

Varoluşun dar çerçevesi..

Varoluşun dar çerçevesi..

Genç Werther

İnsan beyaz doğar.

İnsan beyaz doğar.

Bunu zenci-beyaz olarak anlamamak gerek. Bahsedeceğim şey biraz daha farklı.

Trainspotting’den geliyor..

           Trainspotting filminden bir alıntı geliyor şimdi:

Ben mi kurtarayım Dünya'yı?

            Her şeyi tam yapmalıyım diye odaklanınca, her şeyi yarım yaptığımın farkına vardım. Bazı şeyleri tam yapmalı insan, nasıl yetişsin ki her şeye. Hem zaman yok, hem insan bu insan, süperman değil ya..

Fikri olan?

Tam On yıl olmuş.. | Neden?

Tam on yıl olmuş kendi kendime ilk kez “Neden?” diye soralı..

Selected | Seçilmiş

Üniversite birinci sınıfta, üzerinde ne yazdığına hiç dikkat etmeden aldığım bir tişörtün, yıllar sonra “acaba ne yazıyormuş” diye baktığımda farkına vardığım, kutsal kitap öğütleri niteliğinde bir kaç cümle..

Tek noktaya oto-focus özelliği.

            Sorunlarımın neden kaynaklandığını tespit ettim galiba sonunda. Bende odaklanma problemi var ama öyle bildiğimiz odaklanma problemlerinden değil. Normal şartlar altında hiper-aktif çocuklardan falan bildiğimiz odaklanma sorunu, bir şeye odaklanamama sorunudur. Ben de ise tam tersi bir durum söz konusu anladığım kadarıyla.

            Mesela ben şu an yazı yazıyorum ya, başka hiçbir şeye kaymaz gözüm. Ne saatin farkında olurum ne de arka planda çalan müziğin. Tamamen koparım her şeyden. Şu an savaş çıksa, bombalar düşse camımın önüne farkında olacağımı sanmıyorum.

Yarım saat boyunca aralıksız yağan yağmur.

            Yarım saat boyunca aralıksız yağan yağmur sebebiyle mahsur kaldığım köy pastanesinde başlıyor hikaye. Kapının önündeki tentenin altında sigaramı içerken bardaktan boşalırcasına yağmaya devam ediyor yağmur. Öyle böyle yağmak değil bu sefer, gök delinmiş sanki. Yere düşen her damla o hızla yerden zıylayıp yüzüme gözüme çarpıyor. Hiçbir yere gidememenin verdiği sinirle bir nefes daha alıyorum sigaramdan. Uzaklara dalmış gözüm görmesede, üzerimdeki tenteden gelen sesler doluya dönen yağmurun habercisi. Sanki taş atıyorlar yukarıdan, dan-dun sesler geliyor.

Hani Amerikan filmlerinde olur ya-2

Hani Amerikan filmlerinde olur ya,

Fonda hafif bir longue müzik çalmakta, lüks bir otelin barında tek başına oturmaktadır.  Otuzlu yaşlarında, saçları jöleli, karizmatik bir kişiliktir. Görev icabı zengin bir iş adamı rolüne bürünmüş, teşkilatın ona verdiği 2 bin dolarlık takım elbiseyi giymiştir. Akşam saatleri, yemeğini yiyen otel sakinleri yavaş yavaş barı doldurmaktadır o sırada. Bayanların gözünden kaçmayacak kadar yakışıklı olmasına rağmen ikiz hayat yaşamayı istemediğinden bekar hayatı sürmeye devam etmektedir.

Hani Amerikan filmlerinde olur ya

            Hani Amerikan filmlerinde olur ya,

            Okyonusun kenarında bir şehirde ya da köyde doğmuş, bütün gün Acun mayosuyla dolaşan üçgen vücutlu sörfçü sarışın çocuk. Pick up bir arabası vardır onun ve üzerinde en az bir tane sörf tahtası. Gün daha doğmadan sahile gider dalga bekler, bütün gün sörf yapmaktır işi, eğlencesi. Ders de verir kendinden küçük ya da acemi gençlere, parasını da sörften çıkarır. Sarışın olmasına rağmen, yılın yarısında yarı çıplak dolaşmaktan bronz bir tene sahiptir ama hiç gözükmez mayosunun kenarından hiç yanmamış teni.

Kahve Falından Çıkan Hikayemsi..

            Karşımda 10-12 yaşlarında bir çocuk oturuyor, yanındaki muhtemelen annesi ve annesinin arkadaşlarından oluşan bir kalabalık var masada. Kadınlardan kimi kahve içmekte, kimi kahve falı bakmakta. Belli ki sıkılmış durumda çocuk, etrafta dolaşıyor sürekli gözleri. Yan taraflarında bir masada kalıyor gözleri. Yirmili yaşlarının ortasında bir genç oturmakta orada, önünde bilgisayarı, koca masada tek başına oturuyor ve  kaptırmış kendini bilgisayardaki işine. Çocuğun dikkatini çeken, gencin tek başına oturması mı, bilgisayarı mı, kirli sakalı mı, duruşu mu bilemiyorum başta.

Damardan anti-depresan alasım var.

            Duygularımdaki dengesizliği anlatsam anlatamam durumu var şu an, ama ben gene de anlatmaya çalışacağım.

            (John Legend çalıyor winamp’ta. HeartBreaker’ı söylüyor.)

            Maskelenmiş duygular sardı dört bir yanımı, o nasıl mı oluyor?

Şarkılar çalıyor aklımda

            Aslında bir süre daha biriktirme kararındaydım fakat bir yıl yazmamanın parmaklarımda kireçlenme yapacağı korkusu sardı içimi, sonra bozdum yeminimi. Kesin kararlar almaktan haz etmiyorum ama çokca deniyorum bunu. Kendime kendimi kanıtlamak gibi bir şey.  İşleyen demir ışıldar atasözüyle de kendimi biraz gazlayınca,  işte yazıyorum.

            Şarkılar çalıyor aklımda;

Drake feat Rihanna- Take Care

I know you’ve been hurt by someone else...

...If you let me here’s what I’ll do

I’ll take care for you...