15 Nisan 2011 Cuma

Beni Sadece Tanrı Yargılar! | Only God Can Judge Me!

Çeşit çeşit insan var.

 Hatta ben şöyle düşünürüm; her insan özel ve tektir. Hiçbir insan tam olarak diğerinin aynısı olamaz.İnsanı insan yapan (bunlar tartışmaya açık konular, farklı bakış açıları olabilir) o kadar fazla parametre var ki, iki insanda bunların hepsinin birden aynı olması imkansızdır.

Herkes kendi doğrularıyla yaşar. Bazılarımız ise kabullendiklerimizle, inandıklarımızla yaşarız. İnanıyorum ki her insan kendi mantık örgüsünde doğru olanla hayatını devam ettirir. Kişiye göre bu doğrular zamanla değişebilir ya da 7’sinden 70’ine aynı kalabilir. Hangisinin doğru olduğu gene bir tartışma konusu.

Bu kadar çok (6.775.235.741) farklı insanın yaşadığı bir dünyada, etik, ahlak,din gibi bazı kabullenilmiş olgular olsada toplumu bir arada tutacak tek bir şey vardır. Böyle bir ortamda düzeni sağlamak için adalet sistemi fikri ortaya atılmıştır, ancak ne kadar işlediği gene bir tartışma konusu.

Çok sevdiğim bir söz var: “Herkesin başına bir polis dikemeyiz”. Olay insanın kendinde bitiyor bence. Ben lafımı eder çekilirim mantığı insanları her zaman ayrılığa götür. Defalarca tecrübe ettim bugüne kadar. Tartışmalar hayatımız için vazgeçilmezdir. Tartışma olmaz ise gelişme olmaz, öğrenme olmaz.

Tartışmanın da bir üsulu vardır. Kimse kimseyi yargılamamalı ve saygı sınırlarında yapılmalıdır. Her insan bir beyne sahip, herkes düşünüyor bir şekilde; düşüncenin karşılıklı olarak doğru bir şekilde aktarılması için bu tür yıpratıcı, usandıran tavırlardan uzak bir ortam gerekli.

Anlamak ve Anlaşmak çok farklı şeyler. İnsan etrafındaki herkesle anlaşamaz ama anlayabilir. İstisnalar her zaman olabilir ancak istedikten sonra neden mümkün olmasın.

Yargılanmadığınız, saygı gördüğünüz bir ortam istiyorsanız, karşınızdaki bir cam fanusta yaşamıyorsa bunu ona anlatmayı deneyin, olmassa konuşmanın bir anlamı da yok zaten. O ortamda hiçbir yeni fikir oluşmaz, sadece kuru gürültü olur. Uzaklaşın, vakit harcamayın. Yazıktır vaktinize..

Hiç sevmekten bahsetmedim çünkü kimse kimseyi sevmek zorunda değil. İllaki sevdiğimiz insanlarla konuşmayız her zaman ya da anlaştığımız insanları seviyor olmamız onları her zaman çok iyi anladığımız anlamına da gelmez. Sevgi özel bir bağdır, sayılıdır zaten, herkesi sevmek olmaz. Anlamak yada anlaşmak için sevmek şart değildir.

Yargılamak yüce bir vasıftır. Kendinizi o kadar yüceltmeyin. Ne demişler, kibirlenme insanoğlu senden büyük allah var.(Adalet sistemini ayrı tutuyorum tabi, o düzen için gerekli bir unsur). Zaten etrafınızdaki insanları yargılamakla hiçbir şey elde edemessiniz yaptıklarınız sadece etrafınızda ki insan sayısını azaltır. Nacizane tavsiyem..

Çok ciddi oldu ama yazmam gerekiyordu. Vakit ayırıp okuyan herkese Saygılar..     

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder