Dün gece twitter’a biraz bakınıyım dedim, millet neler yazıyor, neler değişmiş falan filan. Can sıkıntısı işte, nere bakacağını, ne okuyacağını şaşırtıyor insana. Hep aynı şey yazıyor yalnızım, yalnızlık çöktü üzerime, ah çok yalnızım vah çok yalnızım. Sonra dedim ki kendi kendime, herhalde diziler falan bitti saat geç olduğundan, siyasette yazmazlar tabi bu saatte, başka ne yazılsın ki, budur yani gecenin konsepti. Neyse içim bunaldı kapadım bilgisayarı yattım sonra.
Günümüze geliyoruz, google reader’ı açtım, baktım bi haftalık birikmişim var. Ne var ne yok karıştırıyım dedim. Gene aynı şeyler. Ama çok şükür, birikmişte, sinema dizi siyaset falan filan da var. ( çok okurum ya, tabi göz gezdiriyorum hepsine, oturup saatlerce okuduğum zamanlar seyrektir )
Online platformlarda bu kadar çok “yalnızlık” içeren öğe görünce, dedimki kendikendime bu nasıl hayat, herkes yalnızlıktan ölecek durumda, başka birşey konuşmuyor insanlar. Sonra bir ampül yanıverdi, yalnız olmayan er kişinin ne işi var internette = ) Çok gerçekçi olmamakla beraber doğru bir yaklaşım sayılabilir. Ama sürekli de bu konuşulmaz ki, içim bunaldı yahu.
Tamam ben de yazdım, çizdim zamanında ama geçti yani. Sürekli yalnız, yalnızlık, yalnızım gibi kelimeler, cümleler , kitaplar,şarkılar, filmlerle olmaz o iş. Arkaya bakmayı bırakıp önünüze bakın arkadaş. Hadi bekleme yapma ilerleee : D
Resim
Resim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder