28 Kasım 2010 Pazar

Teşekkür.

Bugüne kadar söylemem gereken, fakat söylemeye ortam bulamadığım(ki böyle bir ortam varken, nasıl bulamadıysam)bir teşekkür vardı köşede uzun zamandır. Bugün açılan bir muhabbette fırsat buldum, aklıma geldi ve söyledim. Demek zamanını bekliyormuş, bazen bir adım atmak için özel birşeyler bekleriz ya, öyle birşey sanırsam. Her iki kişi içinde özel olduğunu düşünüyorum.

Bu bloğu açma konusunda bana gaz olan, okudukça cesaret bulduğum kardeşim saydığım ünlü türk yazarımıza burdanda teşekkürlerimi iletiyorum. Yolun açık olsun, teşekkürler. Dost blog olarak paylaşmak istiyorum burada. İçimi rahatlatan bu blog da olmasa ben herhalde kafayı yerdim. Büyük bir nimet benim için. Bu işte seninde parmağın var doğal olarak. Eyvallah..

2 yorum:

  1. ben teşekkür ederim asıl ben nasıl ön ayak olabilmişsem bu işe, geri dönme isteğide senin sayende geldi abi :)

    YanıtlaSil