Emre Kalcı- Sessiz Düet Silahsız Düello

Geçen gün bir avm de gezinirken, çok boş zamanım olacağını ve bunu kesinlikle boş geçirmemem gerektiği düşüncesiyle karşıma çıkan ilk kitaçıya girdim. Yeni ne var ne yok diye göz gezdirirken raflarda, gözüme bir kitap ilişti, garip başlığıyla ”...” . Sonra kitabı elime aldım ve arka kapağındaki tanıtım yazısına bakmam gerekirken, sayfalarını karıştırmaya başladım.  Bir şiir kitabıydı kendisi ve yazarın bazı düz yazı denemeleri de bulunuyordu içinde. Normal şartlarda, şiir kitabı olduğunu anladığım an kitabı yerine bırakırım. Çünkü şiir kitapları içlerinde kaybolmama izin vermezler genelde. Belki de benim sığ oluşumdan kaynaklanan birşey olabilir.  Neyse kitabı yerine koymadan önce, birşeylerin farklı olduğu hissi içimde giderek artmaya başladı ve tanıtım yazısını okumaya karar verdim. Ardından ilk bir kaç sayfayı tabi. Sonrasında kitap elime yapıştı resmen.

Oracıkta bitmesin diyerek hemen kapadım kapağını ve elimdeki diğer bir kaç kitapla beraber kasaya gittim ve kitabı satın aldım. Gece kitabın şiir bölümü hemen bitiverdi. Çok uzun değil tabi, ama ben tekrar tekrar okudum. Önce biraz anlamadım, sonra biraz -gözüme bişey kaçtı- gözlerim sulandı, sonrada gülmeye başladım. Garip gerçekten. Sebeplerine geleyim hemen, anlamadım çünkü kelimeleri çok güzel dans ettiriyor yazar, duygulandım çünkü dile getiremediğim çok şeyi kaleme almış ve çok etkili anlatıyor, güldüm çünkü cümlelerde fazlasıyla ben var. Kitaptan bir kaç not aktarmayı düşünmedim değil, okurken yazabilirim dediğim şeyler sayfa sayfa birikmeye başlayınca, en iyisi okumak isteyen bu kitabı okusun dedim. Tavsiyemdir ben çok beğenerek, zaman zaman hayran kalarak okudum. Ellerinize sağlık diyorum, yayında ve yapımda emeği geçen herkese. Bu arada kitap Aşk hakkında:)

201011150310