15 Ocak 2011 Cumartesi

Bir dönemin daha sonuna geldik | Hayat devam ediyor.

Bir eğitim dönemi daha bitti..(Bizim üniversite ve mazerete kalmamış olanlar için)

Ama dediğim gibi bitti diye üzülmektense hayat devam ediyor deyip, tutunmak lazım hayata. Kimileri bunu yapıyor çeşitli yollarla, bazıları evlerine gidiyor koşa koşa, bazıları partiler verip kutlamalar yapıyorlar, kimileri de tatile çıkıyor arkadaşlarıyla. Birşey bitti diye kutlamamak gelneleksel adetimiz zaten, oralara hiç girmeyeceğim. Ama bitenin ardından üzülmemek lazım tabi. Kapanan bir kapıdan sonra her zaman yenisi açılır değilmi, belki biraz zaman alabilir bu iki kapının arasında geçen süre(orası değişir kişiden kişiye, durumdan duruma) ama sonuçta açılır illaki.

Bazıları da var ki(küçük bir kitle olasa da onlardan bahsetmek istiyorum ben); bitenin ardından ne çabuk bitti diye düşüncelere dalıp dururlar, gecikirler bu yüzden hayata. Ben herkes gibi memlekete gidemedim, evde oturup sızana kadar içemedim, 8 arkadaş otel odası tutup kayamadım karda. Normal olan buları yapmak olması dışında beni düşündüren şey, bunları yapamayan birinin anormal kabul edilip edilemeyeceği?

Bir dönem daha bitti hakikaten, o kadar çabuk bitti ki, geçen 3 seneye oranla herhangi bir dönemden daha hızlı bitti sanki. Koskoca bir dönem boyunca, monoton bir şekilde bilgisayar başında olmamadan kaynaklanıyor olabilir. Pek de ilginç şeyler yaşamadım bu dönem sanırsam bu sebepten hızlı geçti belkide. Ama asıl beni düşündüren bir dönemin daha bitmesi de değil, önümde sadece bir dönem kalmış olması. Okul resmen bitcek gibi, ee sonra ne olacak? Bilinmezlikler korkuturmuş ya insanı o moddayım işin açıkcası.(Şu siyah kedi gibi hissediyorum kendimi, oturmuş izliyorum öylece olan biteni.)

Ne olacağım ben, ne olacak benim bu halim, nasıl olacağım? O kadar çok soru var ki aklımda, düşünmekten öte bir savaş var kafamın içinde. Sadece gelecek konusu olsa, bir kaç kayıp verip kazanılabilecek bir savaş belki ama kafamda o kadar çok şey var ki bana savaş açan. En iyisi şehit düşmekte, o da evde oturup kafamda kurmakla olmuyor. Aslında bir savaş çıksada gönüllü olarak katılsam mı diye düşünmüyor değilim. Ulvi bir amaç uğruna savaşırım en azından. Savaşın sebeplerinin ulvi olmasından değil tabi, ben o niyetle savaşınca öyle olacak. Neyse..

Okul bitti bitecek, belki 4 belki 6 ay sonra çok yakın bir tarih yani. Ve sonrasında başlayacağından yada biteceğinden emin olduğum en ufak birşey bile yok. Tamam biliyorum, birşeyler olacak, ama nerde, ne zaman? hiçbir zaman bilemeyeceğim. Bu hayatımda birşeylerin zamanını kestirebildiğim son dönem bile olabilir. Bu mantıkla düşünen normal insanlar gibi tadını çıkarmak, bugüne kadar yapmadıklarımı yapmaya çalışmak, üniversitede yapılması gereken 10593 şey listesi yapıp, birer birer çizmek istiyorum bende. Ama ne yazık ki böyle bir hevesimde yok.

Daha yazacak bir sürü harfim var aklımda ama şimdi yazmamayı tercih ediyorum. Yanyana koymayı becerip  bir anlam ifade ettiğine inandıkça önümüzdeki günlerde bolca paylaşacağım kanaatindeyim. Herkese iyi tatiller, iyi eğlenceler diliyorum. 

Bu tatil bana da yarayacak umarım..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder