Ezber ezber..

“..Einstein’a sormuşlar ya bir deniz mili kaç mil eder diye, o da kitabı açıp bakabilecekken neden aklımda tutayım demiş..”

İşte bu felsefe, beni yıllardır hafıza konusunda sıkıntıya sokan. İlkokul yıllarında bile sözel derslerde ezber yapmakta zorlanmışımdır. İş liseye geldiğinde iyice büyümüş; ezber yapamama kabullenmişliğim sınavlarda sıra üstüne kitap çıkarıp kopya çekme çaresizliğine kadar götürmüştü beni. Üniversite yıllarımda ezber sıkıntımı birşeyi öğrenmeye çalışarak aşmaya çalışmıştım ve çoğu zaman faydalı olmuştu.

Ancak ilgim dışı bir konuda aklımda en ufak bişi bulunmamısının sebebi bu kabullenmişlik olduğunu farkına vardım bugün. Unutmadığım çok şey var, unutmak isteyipte unutamadığım ancak bilmek istediğim, aklımda bulunsun istediğim bir şey olupta bu konuda zorluk çektiğim çoktur görüldüğü üzere.

 Bunu nasıl aşarım ne yaparım diye düşünmeye başladım şimdi, önce bu felsefeyi yıkmak lazım. Yukarıdaki sözün kime ait olduğunu hatırlayamadım mesela, internette küçük bir araştırma yardımcı oldu bana kim olduğunu bulmamda. Bu konuda internet bizi inanılmaz tembelleştiriliyor. Çünkü şöyle bir gerçek var ki, kolay öğrenilen şeyler kolay unutulurlar. Çünkü kolay erişebileceği bir şey için beyin neden kendini yorupta yeni oluşumlar içine girsin ki? Gayet haklı kanımca.

Günlük muhabbetlerim içersinde, yakın zamanda karşıma çıkan bir özlü sözü arkadaşıma tam olarak aktarabildiğim çok seyrektir. Genelde şöyle demek istiyordu diyerek toparalarım aklıma gelen özlü sözü. Demek beyin yorumlayarak öğrendikten sonra kabul ediyor içeriye ancak gereksiz yer kaplayacağını düşünerek attığım temeller izin vermiyor o sözün içeride tutunmasına.

Diyeceğim şudur ki, yüzde üçünü beşini kullanığımız beynimizde öğrendiğimiz hiçbirşey kalabalık yapmaz. O yüzden yık güzelim o temelleri, hadi aç kendini ezberciliğe=) Bunu şimdi sıcağı sıcağına yazıp paylaşıyorum ki, öğren öğren.(Yazar bu paragrafta kendine sesleniyor, yanlış anlaşılmasın)

Fotoğraf