13 Eylül 2011 Salı

Bazı şeyler elimde değil inan.

            Bazı şeyler elimde değil inan, düşünmeden edemiyorum.  Aslında düşünmek istemiyorum bazen. Sadece yaşamak istiyorum, atacağım adımın bin adım sonrasını hesaplamadan. Öyle bir çıkmazdayım ki anlatamam, herşeyden çok kendimden kaçıyorum bu ara. Gene girdim döngülere, gece uyku tutmuyor, uyuduğumda kabuslar uyutmuyor. Birşeyler yapıp dağıtmalıyım kafayı ama mümkün değil, ne kadar kaçarsam kaçayım peşimden geliyor düşünceler.


            Dün akşam tavla oynuyorum gene bir arkadaşımla, başım ağrıyor hemde çok. Çok uğraşıyorum duvarlardan atlamak, beynimin içindekilerden uzaklaşmak için ama olmuyor. Elimde değil ki, şunu yada bunu düşünmeliyim bile demiyorum artık. Sadece düşünmekten kaçıyorum, düşünmek istemiyorum ki. Tam zar atacakken, kendi halinde tam performans düşünen beynim öyle şeyler bulup çıkartıyor ki karşıma, zar atamıyorum bir türlü.

            Herşeyden geçtim, haftalardır sıkıntısını yaptığım, planlamaya çalıştığım yurtdışı hayallerini bir kenara bıraktım dün. İki dakika rahatla dimi, iki dakika düşünme ama yok. Laf geçiremezsin ki, bu yüzden diyorum asi ergen beyni diye. Bi dur bi düşünme artık. Hemen çıkartıyor karşıma, o zaman vakit kaybetme askere git çocuk diye. Ulan zaten harpten çıkmış gibiyim, yorgunum diyorum, ne laftan anlamaz bir organmışsın sen be.

            Tamam diyorum sen yeterki kes sesini, askere giderim ben, biraz rahatlıyor gibi oluyorum tam, ne dese beğenirsin (hey allahım gel de gülme) “kredi kartı borçlarını ödemek lazım gitmeden.” Ya bi dursana, az önce gidiyim dedim, en az 2 ay var önümde gitmek için, şimdi sırası mı ? gitmeden önce yapılması gerekenler listesi hazırlamak.

            Ya sabır çekiyorum sonra, baş ağrısı orda hala, beyin resmen aşırı yüklenmeden restart atıcak yakında. Sonra hani okucaktın olum sen ? demez mi bide. Duvardan duvara vurasım geliyor.

            Bunlarla kalsa gene iyi. Hiçbir zaman bunlarla kalmaz zaten. Gelecekle ilgili şeyleri düşünmediği zamanlarda neler neler çıkarıyor geçmişten bir bilsen. Yazsam ciddi söylüyorum roman olur. Yazdıktan sonra geri dönüp bakmam bile imla hatalarını düzeltmek için, o kadar karışık, o kadar karışık ki. Zaten 10 kurgu içiçe olur falan zor olur. Yazmayayım en iyisi. Bu kadarı da yeter.

            Sana sesleniyorum beyincik , yoluma çıkma bak, basarım antidepresanı, al bi daha düşünürsün böyle.  Hadi rahatla, keyfine bak azıcık.


            

3 yorum:

  1. Bazen diyorum ki kendime, okuldan sonra gideyim hindistana, vuruyım saçları sıfıra, yıllarca oturayım aynı yerde aynı pozisyonda, soyutlayayım herşeyden kendimi. Ama olmuyor öyle de yaşanmıyor.

    YanıtlaSil
  2. he okul bitti, hindistana git diyosun yani :D

    YanıtlaSil
  3. Kuruyup kalacaksın belki, Artık yeter diyip çekileceksin kenara .Belkide derdine dert katıp savaşacaksın kendinle.Sadece bil ki; meyve çekirdeğini kuruturlar ekmeden önce.

    YanıtlaSil