Diyelim ki ben yanlışım. Bu aklıma gelir gelmez, öyle bir paradoksa girdim ki; eğer ben yanlışsam şu an düşündüğümde yanlış demektir. Bir insan hep doğru düşünemez bu mümkün değil. Bir insan hep yanlış düşünebilir mi? Bu da mümkün değil.
İnsan oğlu deneme yanılmayla bulur doğruyu. Yada okuyarak, tecrübeleri dinleyerek tecrübe edindiğini düşünür. Ama bu şekilde öğrenmek kalıcı bir yöntem değildir. Yanlış yapmalıdır ki insan doğruyu bulabilsin. Yanlışlar insanı doğruya götürmüyorsa, ardarda yapılan bin yanlıştan sonra doğru gelmiyorsa, bir terslik var demektir. Aynı konuda binlerce kez yanlış yapanların, benim doğrularımın yanlış olduğu konusunda ki fikirlerini önemseyemeyecek kadar yanlış yaptım bugüne kadar. O yüzden kimse kusura bakmasın.
Doğrular yanlışa götürür mü insanı bu da mümkün zaman zaman. Hayat küçük sayıları ihmal edebileceğimiz bir matematiksel ifade olmadığına göre, bunları da göz önüne almak lazım. Yanlışa çıkan yolların yanlış yapıldığından ötürü oraya ulaştığını düşünmek yanlış olacaktır. Bu benim için böyle, ama herkes bunu böyle kabul etmek zorunda değil. Diyorum ya ister ihmal eder sonucu doğru kabul edersiniz. Yada 0,0001 ihtimali hesaba katar yanlış olabileceğinizi düşünürsünüz. Bir de şöyle bir durum var. Problemi en baştan ele alalım.Tüm ihmalleri hesaba katarak adım adım ilerliyorsunuz. Her adımda sonuç yanlışa gidiyor hissine kapılsanızda kanıtlamak için devam etmeseniz olmaz tabi. İhmaller dahilinde bile sonuç yanlış çıkıyorsa,( ki ihmal ettiğinizde sonuç gene yanlış olduğunu varsayarak bunu söylüyorum) ihmalin sonuca en ufak bir etkisi yoktur demektir. Eğer tecrübeleriniz en baştan bu kadar öngörebilmenizi sağlıyorsa, neyin yanlış neyin doğru olduğunu bilirsiniz tabiki.
Günümüzde ilkokula gitmiş olan her insan çarpma tablosunu biliyor da kaç tanesi gerçek hesaplar yapıyor ? Neyse bence de yazı saçma oldu ama neyse. Sizede karmakarışık geliyorsa kafamın ne kadar bulandığını anlatabilmişim demektir.
Resim
Resim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder